Tradycje prosto z Japonii.

W Polsce mamy Śmigus Dyngus, w Stanach Zjednoczoncyh mają Halloween, a więc co mają w Japonii? Otóż postaram się nieco przybliżyć trochę tradycyjnych akcentów dzięki którym Japonia to Japonia :)

Może trochę źle podpisałem temat, nie chcę rozmawiać z wami tylko i wyłącznie o tradycjach ale również o rzeczach które w Japonii są powszechne i można się z nimi spotkać wszędzie :) Przede wszystkim omówię stroję, każdy zna chyba nazwę kimono, nieprawdaż? Kimono które kształtem przypomina literę T noszone było od wieków, w Japonii noszone jako strój codzienny (o odświętnych opowiem za chwilę). Kimona noszą kobiety, mężczyźni i dzieci bez względu na wiek czy pochodzenie, jednakże istnieje pewne kryteria :) Niezamężne kobiety powinny nosić kimona z długimi rękawami (czasami sięgającymi podłogi). Kimono jest długie (przypomina nieco szlafrok ;) stąd powiedzenie "iść w kimono ";P) oraz mają szerokie rękawy na całej ich długości. Kimono szyję się z jednej beli materiału zużywając przy tym całą tkaninę. Trzeba również wspomnieć o fakcie iż kimona dla kobiet mają jeden rozmiar (który można regulować zszywkami). Początkowo, aby można było wyczyścić kimona trzeba było je rozszyć na części, uprać a następnie ponownie zszyć, dzisiejsze materiały wykluczają ten problem :)
Jednakże kimono jak wcześniej napisałem nosiło się na co dzień, na święta bądź różne specjalne okazje istnieje typ kimono nazywany Yukata (w przeszłości Yukaty noszono również codziennie [przez tzw. klasę szlachecką], lecz czasy się zmieniają:) ) której kształt jest bardzo zbliżony do tradycyjnego kimono, lecz różni się nieco rękawami, zazwyczaj są one krótsze, oraz co najważniejsze, w dzisiejszych czasach kobiety niezamężne nie muszą nosić Yukat z długimi rękawami :) Yukaty są zakładane przez kobiety i mężczyzn na letnie festiwale oraz różne święta :)

Oprócz kimon i yukat każdy chyba widział choć raz samuraja który nie walczył ^-^ Otóż strój samuraja składa się z kilku części: Hakama, Keikogi, Obi, Waraji (Tabi, Geta lub Zori), dodatkowo Shitagi.

Po kolei ;) Hakama są to szerokie spodnie sięgające mniej więcej do kostek, samurajowie noszą je ze względu na fakt iż z ruchu stóp wróg może precyzyjnie odczytać zamiary przeciwnika. Zazwyczaj Hakamy są czarne, lecz nie jest to podyktowane żadnym nonsensem np. żeby ukryć się w nocy ;P Hakamy jakie można najczęściej kupić to czarne, białe oraz jasnoniebieskie :) Spodnie to nie wszystko jeszcze musimy mieć coś na tors ;) Tutaj sięgamy po Keikogi, koszulę, którą zapina się (podobnie do Yukat) nakładając jej lewą stronę na prawą. Keikogi najczęściej szyję się z gęsto plecionej bawełny, kolory w jakich występują to, tak samo jak w przypadku Hakam: czarny, biały oraz (Tutaj uwaga ;)) Granatowy, zamiast jasno niebieskiego. Obi, obi jest jedną z ważniejszych części ubioru samuraja, jest to pas (często nazywany zamiennie jako Kaku obi) którym przeplata się biodra (nieco powyżej) łącząc hakame oraz keikogi. Obi nie nosi się tylko po to aby połączyć te dwie rzeczy, głównym zastosowaniem jest podtrzymywanie miecza, który wkłada się w obi a następnie w przestrzeń hakamy (w miejscu przewiązania pasami ;)) Obi może być zdobiony różnymi motywami , lub być prosty, uszyty z jednego kawałka materiału o jednolitym kolorze. Dalej, waraji są to sandały plecione ze słomianych sznurów (noszone głównie przez mnichów), Tabi czyli sławetne w polsce skarpety do sandałów ^-^ Mają one dwa palce, dzięki czemu palce są komfortowo ułożone pomiędzy paskiem sandałów, noszone przez samurajów oraz lubiane przez ninja, Zori, chyba najprostsze obuwie z wymienionych :) podobnie jak Waraji zrobione ze słomianych sznurów, jednakże pokrywające (oraz wychodzące poza jej obrys) stopę, często zamiast słomy używano drewna, a w dzisiejszych czasach używa się również materiały syntetyczne. Geta, na pewno każdy o nich słyszał lub widział w filmie :) Geta są to (po raz kolejny ;) ) sandały na podwyższeniu, przypominające chodaki. Podczas chodzenia wydają charakterystyczny dźwięk. Ich budowa jest bardzo prosta, deska na której stawia się stopę spoczywa na poprzecznie (poprzecznie w przypadku 2+ deseczek) ułożonym kawałku deseczki. Ilość deseczek nie jest ściśle określona, są Geta mające 3 deski ale są również z 1 deską :). Ostatnim elementem ubioru jest Shitagi, jest to bielizna zakładana pod keikogi (taka nasza podkoszulka :) ) nie jest ona elementem obowiązkowym, lecz była często noszona przez samurajów.

Miał to być krótki post ale nie da się inaczej ;P

Oprócz stroju można zauważyć wiele rzeczy które odróżniają Japonię od krajów zachodnich ( a już na pewno Polski ;)), przede wszystkim po wejściu do czyjegoś domu nie mówi sie Konnichiwa/Konbanwa (dzień dobry/dobry wieczór) lecz Ojamashimasu, które tłumaczyć można ( i najczęściej tak tłumaczy się to w anime i w filmach) jako : Przepraszam za najście, na dowidzenia można powiedzieć podobne zdanie, Ojamashimashita, które ja z lubością tłumaczę jako : Dziękuję za gościnę ;P. Gdy wchodzimy do własnego domu mówimy Tadaima, które tłumaczymy jako "wróciłem", domownik może przywitać nas mówiąc : Okaerimasu, czyli witaj w domu :) Ponieważ aktualnie ten post już jest bardzo długi dopiero w następnym postaram się napisać krótki artykulik o Katanie i jej budowie oraz mitach i faktach nt. ninja :)

Na koniec trochę fotek ;)

Kimono
Kimono z długimi rękawami ( dla niezamężnych ;) )

Yukata

Hakama
Pas Kaku Obi
Keikogi
Tabi
Waraji
Geta z jedną deseczką . . .
oraz z dwiema ;)

Pozdrawiam, Hatsukoi

Anime – ale co to właściwie jest ?

Pojęciem Anime są określane w Japonii wszystkie filmy i seriale animowane bez względu na ich miejsce produkcji . Samo słowo natomiast wzięło się od skróconego Animation lub z francuskiego les dessins animés (animowane obrazy).
Poza Japonią słowem Anime są określane tylko seriale i filmy animowane produkcji Japońskiej.


Historia Anime zaczyna się na początku XX wieku kiedy Japońscy
filmowcy eksperymentowali z zachodnimi technikami animacji. W 1918r. wydano pierwszy film animowany „Momotarō”. Natomiast w latach 30 i w czasie II wojny światowej anime było stosowane jako krótkie animacje propagujące nacjonalizm i poparcie dla cesarza. Pierwszą „pełnoprawną” serią Anime był "Astro Boy" pierwszy raz wyemitowany w 1963roku. Potem w późnych latach 70 Anime oderwało się od zachodnich korzeni tworząc swój właściwy styl który od tamtego czasu nadal stopniowo ewoluuje. Anime na zagranicznych rynkach zaczęło być popularne dopiero w latach 90. Jednym z pierwszych i najbardziej popularnych Anime na zachodzie był "Neon Genesis Evangelion". Od tamtego czasu Anime coraz bardziej zadomawia się na zachodnim rynku.



Można rozróżnić naprawdę wiele różnych gatunków Anime a najpopularniejsze to :
· bishōjo – jap.'piękna dziewczyna' ;Anime, w którym ważną rolę odgrywają piękne dziewczyny,
· bishōnen – jap. 'piękny chłopak', Anime, w którym ważną rolę odgrywają piękni chłopcy
· mecha – anime z wielkimi robotami
· moe – Anime lub Manga zawierające postaci bardzo zuchwałe lub słodkie
· shōjo – jap. 'młoda panienka' lub 'mała dziewczynka'; Anime przeznaczone dla dziewczyn
· shōnen – jap. 'chłopiec'; Anime przeznaczone dla chłopców,
· shōjo-ai – jap. 'dziewczęca miłość'; Anime o romansach między żeńskimi postaciami , termin nie obowiązuje w Japonii, utworzony został na Zachodzie na wzór shōnen-ai, aby odróżnić lesbijski romans od erotyki
· shōnen-ai – jap. 'chłopięca miłość'; Anime o romansach między męskimi postaciami,

Czym jest Manga?

Konnichiwa!!!

W Japonii jest ona uwielbiana i kultowa, we Francji bardzo popularna ,a w Polsce... cóż, od czegoś trzeba zacząć :) Mowa tu oczywiście o mandze czyli japońskim komiksie. Kiedy powstał, od czego pochodzi, w końcu o czym jest- tego dowiecie czytając ten artykuł. Zapraszam!

Ukiyo-e 浮世絵   "Obrazy płynącego świata"

Ukiyo-e jest rodzajem malarstwa i drzeworytu japońskiego funkcjonujący w swojej obecnej formie od około XVII wieku aż do roku 1868 (era Meiji) . Ukiyo co znaczy "przepływający świat" , jako rodzaj sztuki, obejmowała także tradycyjny teatr Kabuki oraz literaturę Kibiyoshi


Drzeworyt monochromatyczny pojawił się najprawdopodobniej w Japonii około VIII wieku dzięki warsztatom Koreańskim. Początkowo służył głównie do druku tekstów i wizerunków buddyjskich. Dopiero z czasem zaczęto go stosować przy literaturze powszechnej, edukacyjnej, pornograficznej. Około XVII wieku zaadaptowany został do pamfletów i reklam teatru kabuki.
 
Początek gatunku (nie nazywanego jeszcze wtedy Ukiyo-e) datuje się na rok 1600. Autorem pierwszych prac był niejaki mistrz Kambun- imię to wymyślono ponieważ autor był anonimowy. Dopiero w roku 1682 , w powieści Koshoku ichidai otoko pojawiło się określenie Ukiyo-e. Koniec ery ukio-e przypada na koniec ery Edo, wtedy też ukiyo-e zmienia nazwę na hanga.









Manga 漫画 "Niepohamowane obrazy"

Mangą określano kiedyś sposób ozdabiania rycin i innej sztuki użytkowej. Obecnie określa typowy ,japoński komiks. Z początku była ona połączeniem ukiyo-e oraz komiksu wschodniego ,ewoluując dopiero po II wojnie światowej w postać obecną.

Ogromny wpływ na obecny wygląd mangi miały kontakty Japońsko-Amerykańskie. Gdy handel między tymi krajami zaczął kwitnąć ,Japonia chciała jak najszybciej dogonić "resztę świata", zarówno gospodarczo jak i kulturowo. Sprowadzano do kraju licznych artystów mających uczyć Japończyków nowoczesnego rysunku. Termin manga pojawił się dopiero w XX wieku i jest wykorzystywany głownie przez inne nacje. W Japonii ta forma sztuki nosi nazwę comics lub komikku ( Japończycy za mangę uważają głownie drzeworyty ukiyo-e).


 Co ciekawe komiks zyskał w Japonii coś więcej niż zwykłą popularność. Stał się tradycyjną formą sztuki, literatury ,dla kazdej grupy wiekowej i o każdej tematyce.

Rynek

Każdy młody Japończyk marzy o wydaniu swojej mangi. Nawet nie całego tomiku, a chociaż rozdziału.
Niestety rynek mangowy w Japonii to prawdziwe pole bitwy, często bardzo brutalnie traktujący artystów.


Każda osoba chcąca wydać swoją mangę musi mieć: a) talent, b) czas, c) szczęście (bo ludzi z talentem i czasem nie brak). Więc jak wygląda proces tworzenia mangi? Już piszę.


1. Wiadomo, że rysownik musi posiadać przybory (stalówki, tusze, rastry, cienkopisy, ołówki, gumki itd.), ale także, co wyróżnia rysowników komiksów od innych artystów pracujących z obrazem, także pomysł na historię. No więc mangaka (czyli rysownik mang) wymyśla jakąś ciekawą historię i rysuje szkic wraz z dialogami zwany po Polsku "Imieniem" (nazwa zaczerpnięta z mangi "Bakuman"- mam nadzieję ,że prawdziwa :]).
2. Mangaka udaje się z takim imieniem do miesięcznika wydającego mangę*. Po rozmowie z edytorem (każdy mangaka, który jest coś wart dostaje swojego edytora, który mu pomaga i akceptuje ostateczną wersję skryptu, czyli odcinka gotowego do wydania) i wstępnej akceptacji, Imię zmienia się w Skrypt (chodzi tu głownie o wykończenie tła, postaci, "dopieszczenie całości") i trafia ponownie do edytora.
3. Miesięcznik wydający mangę ma zazwyczaj od 200 do nawet 800 stron i wydawany jest na papierze kiepskiej jakości. Gotowy skrypt (posiada on przeważnie od 20 do 54 stron) trafia do takiego magazynu, który to następnie, trafiając na półki, jest czytany przez fanów.. Każda manga jest przez nich oceniana, a te najciekawsze mogą brać udział w konkursach.
4. Celem każdego mangaki jest wydanie własnej mangi w tomach (zbiór kilkunastu lub kilku dziesięciu odcinków) wydawanej na znacznie lepszym papierze. Żeby to jednak się tak stało, manga musi utrzymywać wysokie miejsca w rankingach popularności (w przypadku braku zainteresowania dana manga nie jest dalej publikowana w magazynie). Kiedy jednak odcinek jest popularny istnieje szansa, że jako zbiór- tom będzie się dobrze sprzedawał.
5. A więc mangaka wydaje tomy, w jego warsztacie pracują asystenci (sam przecież nie da rady wydać jednego odcinka na tydzień- co tyle się je wydaje), a jego manga podbija listy przebojów. Ale co się stanie jak manga nie sprzedaje się dobrze? Władze miesięcznika (to z nimi podpisuje się umowę) kończą naszą ukochaną serię. W takim wypadku trzeba wymyślać historię od początku i próbować dalej :)

*chodzi tu o pojedynczy odcinek (20-54 strony)


To tyle na temat tej cudownej dziedziny sztuki :) mam nadzieję, że czegoś ciekawego się dzięki temu artykułowi dowiedzieliście. Pozdrawiam


Sayonara !!


 

Język Japoński - Nie taki straszny na jaki wygląda.

Pewnie chcielibyście wiedzieć co tam jest napisane ;) Nie przejmujcie się, ja też xD

Witam wszystkich :) Tak jak tytuł sugeruje artykuł będzie dotyczył języka japońskiego =^.^=
Zacznijmy od początku :) Tak jak każdy język składa się z liter, tak japoński (nie tylko, ale o nim aktualnie rozmawiamy) składa się z tzw. sylabowców. Łatwo to zauważyć czytając japońskie nazwy np. ToYoTa :) Oczywiście w języku japońskim nie występują tylko i wyłącznie cząstki podwójne, tj. składające z dwóch liter :) Na cały język japoński składają się 3 alfabety: hiragana, katakana oraz kanji.

Hiragana jest alfabetem który pochodzi w prostej linii z japonii, służy od do zapisywania wyrazów czysto japońskich np. aka = czerwony = あか.

Katakana służy głównie do zapisywania nazwa własnych oraz obcojęzycznych np. Pōrando = Polska = ポーランド


Oraz ostatni, chyba najtrudniejszy do nauki i zawierający najwięcej znaków alfabet Kanji, kanji są znakami zapożyczonymi, a właściwie przyniesionymi przez Chińczyków. Te tzw. krzaczki o którech tyle słyszymy od znajomych to właśnie Kanji :) Z kanji jest jeden główny problem, jeden znak zazwyczaj ma kilka znaczeń, oprócz tego każdy znak ma różne odczyty, tj. np. znak　月który w podstawowym znaczeniu oznacza księżyc w czytaniu on (tradycyjnym, oryginalnym chińskim) odczytujemy jako tsuki, zaś w czytaniu on (tradycyjnym japońskim) odczytujemy jako getsu lub gatsu.. Oczywiście Tsuki nie oznacza tylko księżyc ;) oznacza on również miesiąc, i tutaj dochodzimy do pewnego ułatwienia w nauce :) miesiące w języku japońskim zapisujemy wg. wzoru: liczebnik porządkowy miesiąca (np. 1 - jeden - Ichi) + gatsu, zgodnie z wzorcem styczeń to Ichigatsu, a Maj to Gogatsu :).

Jeśli chodzi o gramatykę to język japoński jest jednym z najłatwiejszych pod tym względem, czemu? otóż większość zdań buduje się podkładając wyrazy pod gotowy wzór, oprócz tego rzeczowniki i przymiotniki nie odmieniają się ( np. Hon [ z jap. Książka] może oznaczać: książka, książkę, książce, książki, oraz przymiotnik np. Omoshiroi [z jap. ciekawy] może oznaczać: ciekawy, ciekawe, ciekawa itd.), skąd w takim razie wiedzieć co ktoś do nas mówi? Wyciągamy to z kontekstu np. w zdaniu Sore wa jitensha jitensha oznacza po prostu rower, a nie rowerowi (zdanie oznacza To jest rower, nie to jest rowerowi).
Trudnymi aspektami nauki japońskiego jest na pewno alfabet, oprócz tego zostają słówka których większość jest absolutnie nie znana ( zapożyczone z angielskiego łatwo zapamięta np. Beddo = Łóżko).

W hiraganie oraz katakanie znajduję się łącznie 208 znaków ( w tym kilka które wyszły z użytki np. wo), kanji to już inna podziałka ;P W kanji znajduje się ponad 50 000 znaków, jednakże spokojnie ;) w japońskich szkołach do ukończenia szkoły uczniowie uczą się 1945 znaków ponieważ reszta to np. nazwy roślin czy krain geograficznych których nie używa się w życiu codziennym.

Ostatnią rzeczą o jakiej chciałbym wspomnieć to sposób zapisywania po japońsku ;) Otóż nie ma tam zasady pisania od prawej do lewej, było by zbyt łatwe ^-^ W japonii (tradycyjnie) piszę się od góry do dołu, oraz od lewej do prawej tak że czyta się kolumny od prawego końca kartki do lewego :)

Myślę że o języku to na tyle, jeśli coś będzie potrzebne zamieszczę to w następnym artykule :)

Pozdrawiam.

Hatsukoi.

Współpraca :)

Od dzisiaj prowadzę bloga razem z moim dobry przyjacielem Hatsukoi992. Jest on jeszcze większym Otaku niż ja xD A więc do dzieła!!!

Moja kolekcja mang ;)

Tak, dzisiaj postanowiłem, że moja kolekcja mang jest na tyle duża, że mogę ją pokazać innym :D.
W jej skład wchodzą:

• Gundam Wing 1-6 (całość)
• Naruto 1-4, 5-9,14,15
• Dragon Ball 6-10, 28-38,42
• Slayers 2,3
• Bleach 1-5
• Death Note 1-3
• Heat 1 (nie ma na zdjęciu)
• Gundam Wing G-Unit 1

 Może we wrześniu wpadnie mi jeszcze parę tomików Naruto i oczywiście mój ukochany Death Note ;)

Japonia- kraj kwitnącej wiśni.

Konnichiwa!!

Nazywam się Kamil (mówcie na mnie Kazuhiro) i jestem otaku od paru dobrych lat :) Otaku to mało powiedziane- maniakiem kultury japońskiej! Wszystko zaczęło się od mangi Gundam Wing, którą to kupiła mi moja ukochana mama. Potem wszystko się potoczyło szybciej niż sądziłem. Zacząłem rysować (rysunki kiedyś zamieszczę), gotować i czytać różne ciekawostki o Japonii. Chciałbym się z wami podzielić moim hobby, a może za jakiś czas i wy będziecie Otaku :) liczę na to. Na razie zapraszam was do lektury na temat tego cudownego kraju.

Mata ne :)

Japonia (Nihon, Nippon)

Stolica: Tokio
Powierzchnia: 373 tys. km2
Zaludnienie: 126 mln.
Religia dominująca: buddyzm, shinto

Japonia znajduje się na 4 wielkich wyspach : Hokkaido, Shikoku, Konsiu i Kiusiu oraz wielu mniejszych. Stolicą państwa jest Tokio- miasto żyjące nocą, znajdujące się na wschodnim wybrzeżu wyspy Honsiu.

Nazwę Nippon nadali temu krajowi Chińczycy , co znaczy Kraj Wschodzącego Słońca (ze względu na położenie względem Chin).

Kultura i Sztuka

Japonia od zawsze była krajem zamkniętym. Japończycy sami doskonalili sztukę wojenną, rzemieślniczą, malarstwo, architekturę oraz kulinaria. Jak to jednak bywa w krajach "zamkniętych" często dochodziło do wojen domowych co przyczyniło się w znacznym stopniu do biedy w klasach niższych- chłopskich.

Co do klas społecznych- rozróżniano trzy głowne
-właścicieli ziemskich- shogunów
-rycerzy- samurajów
-biedotę- chłopów
Nie wspomniałem o niewolnikach ponieważ dla Japończyków był to gatunek gorszy od nich.
Obecnie w Japonii panuje ustrój monarchii konstytucyjnej z cesarzem na czele (różniącej się jednak z znacznym stopniu od tej sprzed wieków)

Przez wieki wykształciły się w Japonii różne sztuki walki (karate, sumo ,kendo) co coraz bardziej udoskonalało życie mieszkańców tego wyjątkowego kraju. Tak samo sztuka rzemieślnicza- chociażby osławiona katana- miecz samurajski, najpotężniejsza broń biała jaką kiedykolwiek wykuto.

Ale dlaczego japończycy osiągnęli tak wiele? Ponieważ przykładają, czasami wręcz obsesyjną, staranność do wykonywania codziennych czynności. Ceremonia parzenia herbaty jest tu dobrym przykładem. W Japońskiej kulturze przyjęło się, że każdy człowiek ma jasno wyznaczone cele i powinien się ich trzymać. Jest takie powiedzenie, będące jednocześnie moim mottem- "Lepiej mieć maksimum z minimum niż minimum z maksimum". Doskonale się to odnosi do dawnej kultury Japońskiej. Każdy starał się udoskonalić to co już umiał, posiadał aż osiągnął w tym mistrzostwo. Tak właśnie narodziły się legendarne miecze, niesamowici wojownicy, cudowne budowle oraz jedyna w swoim rodzaju kultura zadzwiająca nas po dziś dzień.