Samurajowie, ninja oraz ich ekwipunek :)
Na początek ustalmy sobie kim jest Samuraj i czym różni się od Ninja, otóż Samuraj jest, a właściwie był to człowiek który pierwotnie pełniła rolę świty najwyższym dostojnikom, istniała również gwardia cesarska, zwana gosho zamurai, w późniejszym okresie samurajowie pełnili rolę gwardii właściciela "skrawka Japonii". Może troszkę za szybko poleciałem ;) Najpierw wyjaśnijmy sobie czemu pisze o właścicielu skrawka Japonii, otóż od momentu powstania kodeksu na mocy którego władca przejmował (oraz analogicznie władał) wszelkie ziemie które należały do danego rodu (kodeks powstał w 702 r.) zaczęły powstawać struktury feudalne zwane shōen zarządzane przez gubernatorów. Po pewnym czasie władza cesarska nie miała żadnego wpływu na shōen. Wtedy właśnie zaczęły powstawać oddziały zbrojne którymi dowodził władca ziemi na których się znajdowali (stąd moje określenie skrawka Japonii ;) )
Jak wyglądał Samuraj? Przede wszystkim nieodłącznym jego atrybutem były dwa miecze: Długi Katana oraz krótszy Wakizashi które razem tworzą daishō. Dla Samuraja daishō nie było jedynie bronią, bardzo głęboko wierzyli oni iż Katana oraz Wakizashi stanowią duszę Samuraja, przez co darzyli daishō głęboką czcią, nie wspominając już o tym jak o nie dbali (dla przykładu wystarczy obejrzeć jak samuraj chowa miecz: miecz do sayi chowa się przesuwając płaską tępą stroną (przeciwną do ostrza) katany po palcach w taki sposób aby oczyścić ostrze z krwi i nie ubrudzić metalowej otoczki pochwy)) Kolejne pytanie się nasuwa to jak ubierał się zwykły samuraj (oczywiście jeśli można powiedzieć że był ktoś taki jak zwykły samuraj :P) Otóż bardzo prosto, podstawowy ubiór stanowiły takie elementy jak (wspominane w artykule o tradycjach) Hakama - szerokie spodnie, Keikogi - koszula, Obi - pas, kamishimo (kamizelka), oraz jakieś buty, zazwyczaj były to Zōri. W Japonii istniało bardzo wiele szkół szkolących samurajów, każda miała odmienny styl walki. Samuraj był szkolony w taki sposób aby zabić jednym ciosem, mawia się również iż niektórzy samurajowie potrafili przeciąć przeciwnika na pół od czubka głowy po stopy. Wracając do tematu Katany chciałbym tutaj przytoczyć pewną legendę która mnie osobiście bardzo się spodobała :) Otóż po odebraniu katany samuraj szedł nad most i wyczekiwał aż zjawi się lekko podpity chłop po czym przecinał go jednym cięciem, biedny pijak szedł kilka metrów, lecz po byle potknięciu chłop rozpadał się na dwie połówki, w ten oto sposób samurajowie testowali swoje miecze :) Wracając do tematu samuraja xP Nie byli oni szkoleni tylko i wyłącznie w walce mieczami, trenowali oni również posługiwanie się łukami, yari oraz naginata. Samuraj nie mógł odczuwać lęki o trwogi przed śmiercią w czasie walki (to samo tyczy się seppuku o którym nieco później), nie mógł on również się poddać ponieważ było to zachowanie niehonorowe które odzierało samuraja z dumy. Istniała tradycja która nakazywała po wyjęciu miecza z pochwy umoczyć jego ostrze w ludzkiej krwi, dlatego też jeżeli dostojnik któremu nie można było odmówić chciał obejrzeć miecz, samuraj po "prezentacji" dokonywał samookaleczenia.
Dość o Samurajach :) Teraz dowiedzmy się kim tak naprawdę byli Ninja. Otóż każdy z nas na pewno zna ubranych na czarno, noszących miecz na plecach skrytobójcach - wsadźcie sobie te informacje do butów xP Jest to tylko i wyłącznie wymysł Hollywoodu na rzecz filmów, owszem istnieli płatni zabójcy którzy aby skryć się w mroku nocy ubierali się na czarno ale nie ma to związku z tym co przedstawiają filmy. Przede wszystkim Ninja, chociaż ja wolę określenie Shinobi, byli to wyspecjalizowani ludzie których głównym zadaniem było zdobywanie informacji, czasami porwania, często zamachy :) Broń jakiej używali to Ninja-tō, był to miecz krótszy od katany ale dłuższy od wakizashi, miał proste ostrze i był wykonywany bez szczególnej staranności gdyż wykorzystywany on był jako zwykła broń. Oprócz tego ninja byli szkoleni do posługiwania się np. shurikenami oraz kunai'ami, oprócz tego byli oni wyszkoleni w wytwarzaniu różnego rodzaju mini bomb, czegoś w stylu dzisiejszych granatów, jednakże używali oni tego rodzaju ataku w ostateczności kiedy nie mieli innego wyjścia niż ucieczka lub oddalenie się (i tutaj mamy główną różnicę: samuraj nigdy się nie cofał w przeciwieństwie do shinobi). Lecz nie oszukujmy się, nie używali oni tak wymyślnych broni na co dzień, głównie zdobywali oni informacje pod przykrywką, często podszywając się pod świtę, służbę. Pewnie spytacie czy istnieją imienne zapiski o słynnych ninja, gdyby takowe istniały można było by powiedzieć że ten shinobi to nie shinobi :) w 99% przypadków ninja zawsze ukrywał swoją tożsamość (ponieważ często byli to ronini, czyli samurajowie którzy stracili ew. choć zdarzało się to rzadko [ponieważ najczęściej kończyło się to seppuku ;)], zdradzili swojego władcę). Ukrywali również ją przed zleceniodawcą przez co właśnie nie warto szukać informacji jak nazywał się najlepszy ninja :) Ponieważ artykuł robi się coraz dłuższy postanowiłem tutaj zakończyć część o ninja, jeśli pominąłem coś istotnego lub po prostu jesteście ciekawi - piszcie w komentarzach :)
Teraz wcześniej obiecywane seppuku inaczej zwane Harakiri (ale nie używane zamiennie [Harakiri - Hara = brzuch, Kiri = cięcie]). Seppuku jest to ceremonia rytualnego samobójstwa. Seppuku wykonywane było aby oczyścić się z zarzutów, błędów które się popełniło lub na rozkaz cesarza. Na czym polegało? Przy pomocy Tantō (owiniętego w papier, w taki sposób aby mógł on chwycić tantō za ostrze nie raniąc się przy tym), samuraj klęcząc w pozycji Seiza wbijał sztylet w lewą stronę brzucha po czym przeciągał go w prawą stronę, a następnie przeciągał sztylet ku górze. Seppuku było zarezerwowane dla klas wyższych :) Podczas ceremonii samuraj mógł zaprosić gości oraz co najważniejsze sekundanta który w chwili największego bólu odcinał głowę skazanego w taki sposób aby była ona przytwierdzona tylko kawałkiem skóry (inaczej mówiąc nie mogła ona spaść na ziemię, oczywiście to cesarz kontrolował sekundanta), dla wojowników którzy zhańbili się zdradzając władcę lub co gorsza dopuścili się zamachu na cesarza było zarezerwowane seppuku przy użyciu bambusowego tantō (chyba nie muszę mówić że było to dużo gorsze). Samuraj podczas seppuku był ubrany odświętnie, nie powinien on okazywać bólu, rozpaczy, zrezygnowania, powinien to być moment w którym odzyskuje on swój honor i dumę.
PS. Proszę używać terminu seppuku jako określenia rytualnego samobójstwa, harakiri zostało upowszechnione, najprawdopodobniej przez amerykańskich żołnierzy którzy stacjonując w Japonii błędnie odczytali znaki kanji. Harakiri to przecięcie brzucha, lecz seppuku jest to cały rytuał :)
Mam nadzieję że chociaż pokrótce objaśniłem co miało być objaśnione ;)
Źródło: Wikipedia wspomagana własną wiedzą xP
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz